اختلافات اولیه و ثانویه بازار

هیچ صنعت دیگری پر از مفاهیم گیج کننده و اصطلاحات کاملاً مانند صنعت مالی نیست. حتی تعاریف "بازار اولیه" و "بازار ثانویه" - اصطلاحات فریبنده ساده به خودی خود - از هنجارهای معمولی پیروی نمی کنند.

برای درک نحوه کار این بازارها ، سرمایه گذاران باید با مفاهیم بازارهای اولیه ، ثانویه ، خصوصی و عمومی آشنا باشند تا چند مورد را ذکر کنند. و این بازارها همه تفاوت های عمده ای دارند: برخی از آنها گزینه های قابل معامله آزاد دارند ، برخی فقط برای مدت زمان محدود در دسترس هستند و برخی دیگر از سایر موارد محدود کننده تر هستند.

با این حال ، قبل از اینکه یک شرکت بتواند به صورت عمومی معامله شود ، آنها در آنچه به عنوان بازار خصوصی شناخته می شود وجود دارد. بیایید از اینجا شروع کنیم.

بازار خصوصی در مقابل بازارهای عمومی

بازار خصوصی در صنعت سرمایه گذاری جایی است که شرکت هایی که هنوز بخشی از مالکیت خود را برای فروش عمومی ارائه نکرده اند. این شامل شرکت هایی است که با سرمایه گذاران نهادی مانند بانکداران سرمایه گذاری ، صندوق های تامینی و سرمایه داران سرمایه گذاری ، دور بودجه را جمع آوری کرده اند. این شرکت همچنین شامل شرکت هایی است که هیچ گونه بودجه ای را جمع آوری نکرده اند ، معروف به شرکت های قبل از انتقال یا راه انداز.

بازار خصوصی از نظر تعداد شرکت های موجود نسبت به بازارهای عمومی بسیار بزرگتر است. طبق گفته فوربس ، کمتر از 1 ٪ از کل شرکت ها به صورت عمومی معامله می شوند. به این ترتیب ، شرکت های متعصب و از قبل پس از انتقال برای سرمایه گذاران که به دنبال سرمایه گذاری پول خود هستند ، فوق العاده مهم هستند. اما ، پیدا کردن فرصت مناسب می تواند دشوار باشد. سرمایه گذاران معمولاً به دنبال کمک به سیستم عامل هایی هستند که می توانند داده های شرکت خصوصی را برای یافتن یک شرکت عالی برای سرمایه گذاری ارائه دهند.

هنگامی که یک شرکت مالکیت - که به عنوان سهام یا سهام در بازارهای عمومی شناخته شده است - را به یک سرمایه گذار خصوصی ارائه می دهد ، این شرایط معمولاً به عنوان درصدی از حقوق صاحبان سهام تعریف می شود. درصد فروخته شده در طول معامله خصوصی در مقایسه با میزان پول جمع آوری شده ، یکی از روش های تعیین ارزش یک شرکت است. این یک معیار مهم برای هر دو دور بودجه آینده است ، و همچنین قیمت سهم اگر آن شرکت تصمیم بگیرد "عمومی شود" (یعنی فروش مالکیت شرکت در بازارهای عمومی).

در حالی که اساساً فقط یک بازار خصوصی بزرگ وجود دارد ، بازارهای عمومی بیشتر تعریف شده و به دو نوع تقسیم می شوند: بازارهای اولیه و ثانویه.

بازارهای اولیه و ثانویه چیست؟

وقتی مردم هنگام سرمایه گذاری به "بازار" فکر می کنند و به آنها مراجعه می کنند ، به احتمال زیاد بازار سهام ، جایی که اوراق بهادار مانند سهام به طور علنی ارائه می شود و به صورت عمومی معامله می شود. بنابراین ممکن است جای تعجب داشته باشد که بازار سهام در واقع همان چیزی است که "بازار ثانویه" در نظر گرفته می شود.

در حالی که بازارهای اولیه و ثانویه هر دو معمولاً تجارت عمومی اوراق بهادار را درگیر می کنند ، هرکدام در خدمت هدف خاص خود هستند. قبل از اینکه بتوانیم به جزئیات بازارهای ثانویه بپردازیم ، مهم است که بفهمیم بازار اولیه چیست ، اوراق بهادار بر روی آن معامله می شود و چگونه به آنجا می رسند.

بازار اصلی چیست؟

به عبارت ساده ، بازار اصلی جایی است که اوراق بهادار برای فروش یا "صادر شده" برای اولین بار ارائه می شود. شرکت ها معمولاً هنگام ورود به بازار اولیه ، بازار خصوصی را ترک می کنند و به عموم می روند. همچنین به عنوان بازار شماره جدید شناخته می شود ، بازار اصلی راهی است که شرکت ها می توانند با طی کردن آنچه که یک پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) نامیده می شود ، سرمایه را برای رشد جمع کنند. با این حال ، سهام شرکت تنها نوع امنیت موجود در بازار اولیه نیست.

اوراق بهادار نمونه اصلی بازار

در حالی که اوراق بهادار ذکر شده در زیر لیستی جامع از همه چیز موجود از طریق بازار اولیه نیست ، این لیست نمای کلی از وسعت پیشنهادات ایجاد شده در بازار را ارائه می دهد:

• سهام: نوعی امنیت که بخشی از مالکیت در یک شرکت را نشان می دهد ، سهام توسط خود شرکت در بازار اولیه ارائه می شود.
• اوراق قرضه دولتی: این اوراق بهادار مردمی مستقیماً از یک هیئت حاکمه صادر می شود و نرخ بهره ثابت و ثابت را ارائه می دهد. به عنوان مثال ، در زیر 3 نوع اوراق قرضه ارائه شده توسط خزانه داری ایالات متحده وجود دارد که فقط از نظر نام و بلوغ آنها متفاوت است: o صورتحساب خزانه داری: کمتر از 1 سال یادداشت های خزانه داری: 2 ، 3 ، 5 ، 7 یا 10 سال خزانه داریاوراق قرضه: بین 10 تا 30 سال
• اوراق قرضه شرکت: تقریباً همان چیزی که اوراق قرضه دولتی ، اوراق قرضه شرکت ها نرخ بهره تضمینی و ثابت را ارائه می دهند ، اما صادرکننده یک شرکت است.
• صندوق های مبادله ای مبادله (ETFS): این اوراق بهادار نشان دهنده دسته ای از دارایی ها و به عنوان مجموعه ای معامله می شوند. ETF ها معمولاً مجموعه ای از سهام ، اوراق قرضه و کالاها هستند - حتی فلزات گرانبها مانند نقره و طلا.

سه نوع شماره جدید

درست همانطور که انواع مختلفی از اوراق بهادار در بازار اولیه وجود دارد ، روش های مختلفی برای ارائه اوراق بهادار وجود دارد:

پیشنهاد عمومی اولیه (IPO)

شرکت هایی که در حال گذار از فعالیت در بازار خصوصی به فعالیت عمومی هستند، تحت فرآیندی قرار می گیرند که به عنوان عرضه اولیه عمومی (IPO) شناخته می شود. اینجاست که سهام آن شرکت برای اولین بار برای افزایش سرمایه به عموم مردم عرضه می شود. این یک استراتژی خروج برای سرمایه‌گذارانی است که در حالی که شرکت در بازار خصوصی فعالیت می‌کرد، سهام خریداری کرده‌اند، زیرا آنها سهامی را برای سرمایه‌گذاری سهام خود دریافت می‌کنند که سپس می‌توانند در بازارهای عمومی بفروشند.

برای IPO، شرکتی که می‌خواهد سهامی عام شود، باید شرکت‌های پذیره‌نویسی را استخدام کند تا تعیین کنند سهام شرکت با چه قیمتی به ازای هر سهم عرضه می‌شود، که به عنوان قیمت انتشار شناخته می‌شود. سپس سرمایه گذاران عمومی می توانند سهام را مستقیماً از آن شرکت خریداری کنند.

قرار دادن خصوصی

برخلاف IPO، شرکت ها همچنین توانایی ارائه اوراق بهادار را به گروه کوچکی از سرمایه گذاران، اعم از تجاری یا فردی دارند. این ممکن است شامل یک بانک سرمایه گذاری، صندوق تامینی یا حتی یک طرف واحد مانند یک سرمایه گذار خطرپذیر باشد. از آنجایی که مکان‌های خصوصی سهام جدید یک شرکت را ارائه می‌کنند، در بازار اولیه قرار دارند.

با این حال، آنها کاملاً در بازار خصوصی عمل می کنند، به استثنای قاعده کلی که مسائل جدید بخشی از بازارهای عمومی هستند. مکان‌های خصوصی مشمول مسائل نظارتی کمتری هستند، که آنها را برای استارت‌آپ‌ها و شرکت‌هایی ایده‌آل می‌کند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و به سرمایه نیاز دارند، اما هنوز نمی‌خواهند عمومی شوند.

موضوع حقوق

این رویداد که گاهی اوقات به عنوان "پیشنهاد حقوق" نامیده می شود، سهام جدید بیشتری را برای خرید در یک شرکت سهامی عام ایجاد می کند. مسائل حقوقی محدودیت شدیدی را برای دسترسی سرمایه گذاران به فروش تحمیل می کند و فقط به سهامداران فعلی "حق" می دهد تا سهام جدید را با قیمتی تخفیف دار برای یک دوره زمانی خاص خریداری کنند. این رویداد یکی از راه‌های افزایش سرمایه شرکت‌ها پس از عرضه عمومی است.

بازار ثانویه چیست؟

همانطور که قبلاً گفته شد، بازار سهام یا بورس اوراق بهادار، بازار ثانویه است. برخلاف بازار اولیه (که در آن سهام برای اولین بار فقط توسط ناشر اصلی عرضه می شود)، بازار ثانویه جایی است که سهام به صورت عمومی بین هر نوع سرمایه گذار از جمله سرمایه گذاران فردی معامله می شود. برای مثال، اگر یک سرمایه‌گذار سهمی از یک شرکت را بخرد، آن سهم را از سرمایه‌گذار دیگری می‌خرد، نه خود شرکت.

با این حال، بازار ثانویه فقط به سهام شرکت محدود نمی شود. اوراق قرضه (اعم از دولتی و شرکتی)، ETFها و سایر انواع اوراق بهادار برای تجارت در بازار ثانویه در دسترس هستند.

نمونه های بازار ثانویه

بسیاری از بازارهای ثانویه وجود دارند که در سرتاسر جهان قرار دارند. در زیر چند نمونه از بزرگترین بازارهای ثانویه آورده شده است:

• بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE)
• نزدک
• گروه بورس ژاپن
• بورس اوراق بهادار شانگهای
• بورس هنگ کنگ
• یورو نکست اروپا
• گروه بورس لندن

فروشنده در مقابل بازارهای حراج

همه بازارهای ثانویه به یک شکل عمل نمی کنند. به عنوان مثال، بازارهای حراج توسط همه طرف‌های سرمایه‌گذاری که در یک منطقه جمع‌آوری می‌کنند و قیمت‌های خرید و فروش خود را اعلام می‌کنند (به ترتیب قیمت‌های پیشنهادی و درخواستی) عمل می‌کنند. بورس نیویورک (NYSE) نمونه ای از بازار حراج است. از سوی دیگر، بازار دلال محدودیت‌های مشابهی ندارد. در عوض، معامله‌گران قیمت‌های پیشنهادی و درخواستی را برای اوراق بهاداری که دارند ارائه می‌کنند و سرمایه‌گذاران بالقوه می‌توانند انتخاب کنند که با کدام فروشنده معامله کنند. نزدک نمونه ای از بازار فروشندگان است.

تفاوت بین بازار سرمایه اولیه و ثانویه

هر دو نوع بازارهای عمومی، بازارهای اولیه و ثانویه، در جایی عمل می کنند که سهام به عموم مردم عرضه می شود (به استثنای معدودی). تفاوت اصلی بین بازارهای اولیه و ثانویه اولاً این است که چه کسی سهام را برای خرید عرضه می کند و دوم اینکه آیا سهام قبلاً در بازار بوده است.

بازارهای اولیه فقط برای اولین بار سهام عرضه می کنند و شرکت صادرکننده خود سهام خود را می فروشد (به عنوان مثال، اپل سهام جدید و هرگز فروخته نشده را به بازار می فروشد). بازارهای ثانویه سهامی هستند که پس از ورود به بازار اولیه که معمولاً به عنوان بورس اوراق بهادار شناخته می شود، معامله می شوند.

بعد کجا برویم

صنعت سرمایه گذاری مملو از فرصت هاست، فرقی نمی کند در بازار خصوصی یا عمومی باشند. سرمایه گذارانی که به دنبال انجام معامله احتمالی بعدی خود هستند، گزینه های زیادی در دسترس دارند. اما دانستن فرصت مناسب برای دنبال کردن در بازار هدف می تواند دشواری باشد.

خوشبختانه، تعدادی از ارائه دهندگان خدمات داده با انبوهی از دانش بسیار دقیق و به راحتی در مورد شرکت های دولتی و خصوصی وجود دارد. برای کمک به تعیین اینکه کدام پلتفرم داده برای نیازهای سرمایه گذاری شما مناسب است، این راهنمای رایگان را دانلود کنید.