چکیده . با گسترش سریع تکنولوژی در تمام بخش های زندگی و نیاز لازم برای افزایش سرعت فرایندهای پرداخت, محرمانه بودن, و حفظ حریم خصوصی در عملیات کسب و کار, ارز رمزنگاری ظاهر شد. ارز رمزنگاری شده یک ارز مجازی و نامشهود است که معاملات از طریق اینترنت و بدون هیچ گونه تبادل فیزیکی بین طرفین انجام می شود. این ارز توسط عدم تمرکز مشخص, شفافیت, حریم خصوصی. زیرا معاملات از طریق یک فرایند رمزنگاری انجام می شود و به فناوری بلاک چین بستگی دارد و بسیار محافظت می شود. بلاکچین به طور کلی یک دفتر کل توزیع شده یا یک پایگاه داده غیرمتمرکز است. معماری بلاکچین ترکیبی از رمزنگاری پیشرفته, مکانیزم اجماع توزیع, و یک سیستم پیچیده از مشوق ها و پاداش. در رمزارز, معاملات ایجاد می شوند, منتقل, و تایید شده از طریق یک فرایند یکپارچه به نام معدن. اعضای شبکه (گره های شبکه) که فرایندهای تایید معاملات را انجام می دهند ماینر نامیده می شوند. همانطور که یک کارت اعتباری یا نقدی است که در معاملات بانکی استفاده می شود, در ارزهای رمزنگاری شده به اصطلاح کیف پول الکترونیکی وجود دارد که برای تراکنش هایی که روی ارزهای دیجیتال از طریق اینترنت از طریق رایانه یا تلفن های هوشمند انجام می شود استفاده می شود. تکنولوژی بلاکچین معماری داده است ارز رمزنگاری بسیاری از مزایا و ویژگی های است که افزایش قدرت و تمایز خود را از ارزهای منظم و معاملات مالی به طور منظم مانند عدم تمرکز, محرمانه بودن بالا, گمنامی, سرعت معاملات, هزینه های بسیار پایین, تعداد نامحدودی از معاملات, بدون محدودیت توسط جغرافیا و مرزها, شفافیت, حفاظت از تورم, و شبکه همتا به همتا. استفاده نادرست از ویژگی های قدرتمند در ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین منجر به معایب بسیاری از جمله خطرات کمبود دانش, عدم پذیرش گسترده, خطر بالای سرمایه گذاری در این ارز ها, ماهیت بی ثبات و عدم توانایی در بازگشت پرداخت های از دست رفته شده است. این مطالعه از نظر مزایا و معایب بر روی ارزهای رمزنگاری شده متمرکز است.